Saya suke tengok kawan-kawan saya menceburkan diri dlm
bisnes..
Surirumah…bekerja…part time bisnes…Menjana income…
Berani ambil risiko..bijak dan kreatif mempromosikan barang jualan…
Saya tak kisah kalau kawan-kawan saya tag saya pada iklan
promo mereka di facebook, whatssapp..
Sekurang2nye saya tau ape yg tengah in sekarang..Boleh cuci2 mata…boleh survey2 harga market..
Boleh update info…
Dan saya gembira..sebab..secara tak langsung..mereka mengingati saya..huhu..
Tapi saya sedih..
Bila kawan menggunakan kawan sendiri…Untuk meningkatkan sales..
Untuk jadi downline…
Untuk upgrade upline…
untuk kepentingan diri sendiri..
Rakus kejar kejayaan…
Hingga lupa sesuatu…
‘SAYA KAWAN AWAK…SAYA SAHABAT AWAK…
AWAK DAH LAMA TAK TANYA KHABAR SAYA..KITA DAH LAMA TAK
JUMPA…KITA DAH LAMA TAK CONTACT..
TAPI BILA AWAK CARI SAYA…BILE AWAK TEXT SAYA.. BILA AWAK CALL SAYA…
DALAM BICARA AWAK..DALAM FIKIRAN AWAK..
HANYALAH…PRODUK AWAK…NAK PROMO PRODUK AWAK..NAK TARIK SAYA MASUK MEMBERSHIP AWAK…
SERTA MERTA HATI SAYA HANCUR…
KERANA DI MATA AWAK… SAYA NI HANYALAH PELUANG UNTUK MENJANA EKONOMI AWAK…
BUKANNYA SEORANG SAHABAT YANG DIRINDUI…
TETAPI DIINGATI HANYA UNTUK JUALAN AWAK…
DI MANAKAH PERSAHABATAN KITA DULU??
KABUR DITUTUPI PROMO PRODUK AWAK…
DAN SEKARANG SAYA TAKUT DENGAN AWAK..
SAYA TAKUT NAK REPLY TEXT AWAK..
SAYA TAKUT NAK ANGKAT CALL AWAK…
SAYA TAKUT NAK JUMPA AWAK..
KERANA… BILA SAYA NAMPAK AWAK…
SAYA HANYA NAMPAK DESAKAN TAWARAN PROMO AWAK …
MAAFKAN SAYA SAHABAT..
